دل را عبرت ازین جهان بس از فیض کاشانی غزل 469

1 دل را عبرت ازین جهان بس جان را عرفان جان جان بس

2 سر را سودای عشق جانان از لذتهای جاودان بس

3 چشم و گوش و زبان و دل را قرآن و حدیث و شرح آن بس

4 تن را خلقان و قرض نانی از نعمتهای این جهان بس

5 آنگو راضی به این نباشد او را رنج و غم روان بس

6 آلوده معصیت چو شد نفس اقرار و انابت و فغان بس

7 آنرا که بصبر چارهٔ سازد بیرون ز حساب اجر آن بس

8 آن مؤمن صالح‌العمل را فردوس و نعیم جاودان بس

9 چون فیض انیس جان چو خواهی یاد جانان انیس جان بس