دل و جگر به غم تو از ابراهیم شاهدی دده غزل 112

1 دل و جگر به غم تو کباب شد هر دو سرای دیده و دل هم خراب شد هر دو

2 شب فراق تو شد دیده‌ام چو دریایی به رود و مردم چشمم حباب شد هر دو

3 علی الصباح به رویت چو دیده کردم باز سواد دیده من آفتاب شد هر دو

4 ستون خیمه تن عشق گشت گیسویت بگرد خیمه ز هر سو طناب شد هر دو

5 به قتل شاهدی آن غمزه بس تعلل کرد مگر که نرگس مستت به خواب شد هر دو