سر ملک ز جلالت بر استانه از صفای اصفهانی غزل 16

1 سر ملک ز جلالت بر استانه ماست که امشب آن ملک ملک جان بخانه ماست

2 سرود ماست که بر آسمان فکنده بساط نشاط چرخ ز بانگ دف و چغانه ماست

3 تمام کون و مکان هست جام صبح ازل که یکدو جرعه درو از می شبانه ماست

4 نشانه نیست از آن شاه بی نشان و ز غیب بهر کمان که زند تیر بر نشانه ماست

5 دو طایریم من و دل ببوستان وصال که لعل و خال رخ دوست آب و دانه ماست

6 ز آب و دانه باغ بهشت وصل شدیم دو شاهباز و خرابات آشیانه ماست

7 بقلب ناسره کثرت اعتماد مکن که گوهر و زر توحید در خزانه ماست

8 هر آنچه هست درین کارگاه کن فیکون نهاده پای بهستی پی بهانه ماست

9 من و تو و تن و جان جهان فناست ولی کسی که زنده بخویشست در میانه ماست

10 فسانه می نشمر داستان ما بغلط که هر چه هست بکون و مکان فسانه ماست

11 تراب میکده و آفتاب چرخ دلیم ز آسمان برین برتر آستانه ماست

12 نشاط و وجد دل ماست در برابر دوست که زهره در طلب و چرخ در ترانه ماست

13 اگر چه هست برون از زمان سرمد و دهر ولی امر ولی والی زمانه ماست

14 جمال کعبه و جاه جوامع ملکوت ز خاک میکده و باده مغانه ماست

15 نصیب غرقه بحر صفاست گوهر عشق که هشق گوهر دریای بیکرانه ماست