غم کشت مرا ز دست غم داد از فیض کاشانی غزل 220

1 غم کشت مرا ز دست غم داد فریاد ز غم هزار فریاد

2 اجزای مرا ز هم فروریخت غم داد مرا چو گرد بر باد

3 بنیاد مرا نهاد بر غم آن روز که ساخت دست استاد

4 بنیاد منست بر غم و هم غم میکندم ز بیخ و بنیاد

5 ای دوست بگو بغم که تا کی بر جان اسیر خویش بیداد

6 نی نی نکنم شکایت از غم ویرانه عشق از غم آباد

7 چون مایهٔ شادیست هر غم گوهر شادی فدای غم باد

8 گر غم نبود کدام شادی ویران باید که گردد آباد

9 از غم دارم هر آنچه دارم ای غم بادا روان تو شاد

10 خوش باش ای فیض در گذار است گر شادی و گر غمست چون باد