چمن شکفت و نسیمی از بابافغانی شیرازی غزل 129

1 چمن شکفت و نسیمی ز هر گلی برخاست ز هر نهال گلی بانگ بلبلی برخاست

2 نسیم صبح، دلاویز و مشگبیز آمد مگر ز سلسله ی جعد کاکلی برخاست

3 کشیدم از غم زلف تو در چمن آهی چو پیش شاخ گلی جعد سنبلی برخاست

4 تو آن رمیده غزالی که هر قدم زین راه بجستجوی تو صاحب توکلی برخاست

5 غلام همت آن عاشق سبک سیرم که از سر دو جهان بی تأملی برخاست

6 بهر چمن که فغانی رسید ناله کنان ز بلبلان چمن شور و غلغلی برخاست