1 ایزد بخشنده در پناه شهنشاه میر زمن را دهاد عمر مؤبد

2 گشت به دوران شهریار مؤید ملت اسلام را اساس مشیّد

3 ماحی آثار کفر و ظلم و ظلالت حامی شرع مبین متقن احمد

4 سایه ی یزدان خدیو عادل باذِل فخر سلاطین غلام آل محمد

5 ناصر دین شاه بی همال که او را دولت جاوید بادو ملک مخلد

6 یافت به دوران زدادگستری او ملت بیضا شکوه فر مجدد

7 هریک از چاکران درگه شاهی پیشه نمودند کسب دولت سرمد

8 این حرم محترم که تربت پاکش صد ره بهتر بود ز روح مجرّد

9 سال هزار و دویست و نود و یک چون به شد از هجرت رسول مسدّد

10 کرد خجسته بنای آینه اش را صِهر شهنشه امیر اکرم امجد

11 فخر خوانین سپهر شوکت و حشمت خان معیر جهان همت و سودّد

12 زاده ی گنجور شاه دوست محمد علی خان خازن خسرو و امیر دوست محمد

13 وارد این بقعه چون شوی که بروبد خاک درش حور عین ز زلف مجعّد

14 آن چه به خواهی طلب نما که خداوند هیچ دعا را درین مکان نکند رد

15 سجده کن و خاک را به بوس که اینجا آمده مدفون سلسل اطهر احمد

16 زاده ی هفتم امام حمزه که هر دم بادا بوی درود و رحمت بی حد

17 روز قیامت سفید رو بود و شاد هرکه بساید به خاک درگه او خّد

18 در حرمش مهر و مه بود چو دو قندیل روز شبش خادمان ابیض و اسود

19 عارف او ناجی است و صالح و مؤمن منکر وی هالک است و طالح و مرتد

20 آل پیمبر همه مظاهر حقند مدحتشان چون ثنای حق شده بیعد

21 نیست چو ممکن مدیح حضرت حمزه ختم سخن بر دعا نمود محمد