مژده وصل تو کو کز سر جان از حافظ شیرازی غزل 336

1 مژده وصل تو کو کز سر جان برخیزم طایر قدسم و از دام جهان برخیزم

2 به ولای تو که گر بنده خویشم خوانی از سر خواجگی کون و مکان برخیزم

3 یا رب از ابر هدایت برسان بارانی پیشتر زان که چو گردی ز میان برخیزم

4 بر سر تربت من با می و مطرب بنشین تا به بویت ز لحد رقص کنان برخیزم

5 خیز و بالا بنما ای بت شیرین حرکات کز سر جان و جهان دست فشان برخیزم

6 گر چه پیرم تو شبی تنگ در آغوشم کش تا سحرگه ز کنار تو جوان برخیزم

7 روز مرگم نفسی مهلت دیدار بده تا چو حافظ ز سر جان و جهان برخیزم