الهی پسندیدگان ترا بتو جستند و به تو پیوستند، از عبدالله انصاری مناجات نامه 39

الهی عظیم شانی و همیشه مهربانی، قدیم احسان و روشن برهانی هم نهانی هم عیانی از دیده ها نهانی و جانها را عیانی نه به چیزی مانی تا گویم که چنانی، آنی که خود گفتی و چنانکه خود گفتی آنی. ,

الهی هر چه دادی نشان است و آیین فرداست و آنچه یافتیم پیغام است و خلعت بر جاست. خدایا نشانت بیقراری دل و غارت جان است و خلعت وصال در مُشاهدهٔ جلال. ,

2 روزی که سر از پرده برون خواهی کرد دانم که زمانه را زبون خواهی کرد

الهی از پیش خطر و از پس راهم نیست، دستم گیر که جز تو پناهم نیست. ,

1 یارب دل پاک و جان آگاهم ده آه شب و گریه سحرگاهم ده

2 در راه خود اول ز خودم بیخود کن بیخود چو شدم ز خود بخود راهم ده