شیشه بر خاره به صد رنگ از اسیر شهرستانی غزل 97

1 شیشه بر خاره به صد رنگ زدن پیشه ما بیستون معدن الماس و جگر تیشه ما

2 از گل ناله زنجیر به بار آمده ایم مگر ابریشم این ساز بود ریشه ما

3 گردش چشم تو صیادی دیگر دارد شیر را سایه آهو شمرد بیشه ما

4 سنگ طفلان چه خوش آینده بهاری دارد وقت آن شد که به گل بانگ زند شیشه ما

5 بیستون معدن یاقوت خجالت گردد شبنم از گل نخراشید دم تیشه ما

6 سوخت در پرده دل خون تمنا و هنوز سبزه رنگین دمد از گلشن اندیشه ما

7 گشته از بسکه به دشمن دل ما صاف اسیر می خورد سنگ قسم ها به سر شیشه ما