مژده باد ای دل که باز از ابوالحسن فراهانی غزل 45

1 مژده باد ای دل که باز آن شمع را پروانه‌ام کز نگاه آشنایش از خرد بیگانه‌ام

2 من شرارم دوری آتش نمی‌سازد مرا تا ز آتش دور گشتم با فنا هم‌خانه‌ام

3 بی‌نصیبم از شراب وصل گویی چون حباب سرنگون ایجاد شد روز ازل پیمانه‌ام

4 هر نفس با مرگ امیدی به سر می‌آورم نگذرد یک دم که شیون نیست در ویرانه‌ام

5 آن ز هر شمعی در آتش این ز هر گل در خروش ننگ عشاقند داغ بلبل و پروانه‌ام