گداخت جان که شود کارِ دل تمام و نشد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 گداخت جان که شود کارِ دل تمام و نشد بسوختیم در این آرزویِ خام و نشد
2 به لابه گفت شبی میرِ مجلسِ تو شوم شدم به رغبتِ خویشش کمین غلام و نشد
3 پیام داد که خواهم نشست با رندان بشد به رندی و دُردی کشیم نام و نشد
4 رواست در بَر اگر می‌تَپَد کبوترِ دل که دید در رهِ خود تاب و پیچِ دام و نشد
5 بدان هوس که به مستی ببوسم آن لبِ لعل چه خون که در دلم افتاد همچو جام و نشد
6 به کویِ عشق مَنِه بی‌دلیلِ راه، قدم که من به خویش نمودم صد اهتمام و نشد
7 فغان که در طلبِ گنج نامهٔ مقصود شدم خرابِ جهانی ز غم تمام و نشد
8 دریغ و درد که در جست و جوی گنجِ حضور بسی شدم به گدایی بَرِ کِرام و نشد
9 هزار حیله برانگیخت حافظ از سرِ فکر در آن هوس که شود آن نگار رام و نشد
معنی شعر:
مدتهاست بر انجام کاری ناممکن پافشاری می کنی و با اصرار و سماجت بیهوده عمر خود را تلف می کنی. هرچه زودتر آن را رها کن و به دنبال کار دیگری باش.
دیدگاه‌ها **