1 مباد چشمهٔ شوق مرا فسردن موج چو اشک عرض ‌گهر دیده‌ام به دامن موج

2 جهان ز وحشت من رنگ امن می‌بازد محیط بسمل یأس است ازتپیدن موج

3 ادب ز طینت سرکش مجو به آسانی خمیده‌است به‌ چندین شکست‌گردن موج

4 گشاد کار گهر سخت مشکل است اینجا بریده می‌دمد از چنگ بحر ناخن موج

5 ز خویش رفته‌ای اندیشهٔ‌ کناری هست بغل‌گشاده ز دریا برون دمیدن موج

6 فسادها به تحمل صلاح می‌گردد سپر ز تیغ‌ کشیده‌ست آرمیدن موج

7 زبان به‌ کام‌ کشیدن فسون عزت داشت دمیده قطرهٔ ما گوهر از شکستن موج

8 چو عجز دست به ‌سررشتهٔ ‌هوس زده‌ایم شنیده‌ایم شکن‌پرور است دامن موج

9 نفس مسوز به ضبط عنان وحشت عمر نیاز برق ز خود رفتنی‌ست خرمن موج

10 دماغ سیر محیط من آب شد یارب خط شکسته دمد از بیاض‌گردن موج

11 خموش بیدل اگر راحت آرزو داری که هست‌کم‌نفسی مانع تپیدن موج