مه و ستاره که در راه از اقبال لاهوری زبور عجم 63

1 شنیدم که در پارس مرد گزین ادا فهم رمز آشنا نکته بین

2 بسی سختی از جان کنی دید و مرد بر آشفت و جان شکوه لبریز برد

1 زمین خاک در میخانهٔ ما فلک یک گردش پیمانهٔ ما

2 حدیث سوز و ساز ما دراز است جهان دیباچه افسانه ما

1 دل بیباک را ضرغام رنگ است دل ترسنده را آهو پلنگ است

2 اگر بیمی نداری بحر صحراست اگر ترسی بهر موجش نهنگ است

1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران

2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران