1 گل به باغ آمده تقصیر چراست ساقیا جام می لعل کجاست

2 به چنین وقت و چنین فصل عزیز کاهلی کردن و سستی نه رواست

3 ای سنایی تو مکن توبه ز می که ترا توبه درین فصل خطاست

4 عاشقی خواهی و پس توبه کنی توبه و عشق بهم ناید راست

5 روزکی چند بود نوبت گل روزه و توبه همه روز بجاست

6 جز از آن نیست که گویند مرا یار بود آنکه نه از مجمع ماست

7 شد به بد مردی و میخانه گزید نیک مردی را با زهد نخواست

8 من به بد مردی خرسند شدم هر قضایی که بود خود ز قضاست

9 ای بدا مرد که امروز منم ای خوشا عیش که امروز مراست