1 پدر گفتش زهی شهوت پرستی که از شهوت پرستی مست مستی
2 دل مردی که قید فرج باشد همه نقد وجودش خرج باشد
3 ولی هر زن که او مردانه آمد ازین شهوت بکل بیگانه آمد
4 چنان کان زن که از شوهر جدا شد سر مردان درگاه خدا شد
1 هر شور وشری که در جهان است زان غمزهٔ مست دلستان است
2 گفتم لب اوست جان، خرد گفت جان چیست مگو چه جای جان است
1 در عشق قرار بیقراری است بدنامی عشق نامداری است
2 چون نیست شمار عشق پیدا مشمر که شمار بیشماری است
1 در عشق تو عقل سرنگون گشت جان نیز خلاصهٔ جنون گشت
2 خود حال دلم چگونه گویم کان کار به جان رسیده چون گشت
1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند
2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند