1 پدر گفتش درین شوریده زندان بطاعت می‌توان شد از بلندان

2 اگر خواهی بلندی بر پَر از چاه که آن از طاعتی یابی نه ازجاه

3 پیمبر گفت: آخر وصف مستور که آن از مغز صدیقان بود دور

4 بلاشک حب جاه و حب مالست ترا این جاه جستن پس وبالست

5 اگرچه در ره حق خاص خاصی شوی گر جاه یابی مرد عاصی

6 چنان از تو برآرد جاه دودی که نبود از تدارک هیچ سودی