قلب مومن مراة الرحمن یقین از سلطان باهو غزل 47

1 قلب مومن مراة الرحمن یقین جز جمالش را مبین در وی یقین

2 ما سوایش جمله، از خود دور کن تا جمالش را به بینی بالیقین

3 گر به بینی غیر حق ناچیز دان زنگ زده آئینه مانده بالیقین

4 زنگ از دل دور کن صیقل بزن لایزل لاصیقل آمد بالیقین

5 ذکر هُو را دم به دم باهُو بساز تا ببینی نور آن اندر یقین

6 باجمال حق جمال الله بین یار بین، حق بین مبین جز بالیقین