رویی که عرق چو ژاله می‌روید از نیر تبریزی رباعی 9

1 گفت شاها من فرشته آتشم که سمندوار بر آتش خوشم

2 حکم کن این نائب رب النجوم سوزم اینحزب شیاطین از رجوم

1 شاه خاور چون علم بر بام زد با جرس بانک رحیل شام زد

2 بست بار ناقه آن جمع پریش خصم خونخوار از پس و سرها ز پیش

1 شد فرشتۀ آب و پیش آمد غمین خاک بیزان بر سر افراشته زمین

2 گفت کای نازان بتو جانهای پاک ای تو مقصود از مزاج آب و خاک