بدل و بجان زد آتش سبحات حسن از فیض کاشانی غزل 74

1 بدل و بجان زد آتش سبحات حسن و زیبت بجهان فکند شوری حرکات دلفریبت

2 دل عالمی زجا شد زتجلی جمالت دو جهان بهم برآمد زکرشمهٔ غریبت

3 تو گل کدام باغی چه شود دهی سراغی که برم بدیده و سر نه بدامن بجیبت

4 گل گلشن وفائی همه مهری و وفائی چه شود که گوش داری بفغان عندلیبت

5 بنشین دمی به پیشم برهان دمی زخویشم بحلاوت خطانت بملاحت عتیبت

6 بنشین دمی و بنشان غمی از دل پریشان بنوید لطف و احسان که بمردم از تهیبت

7 بنشین دمی و برخیز بزن آتشی و بکریز بکجا روی که من دست ندارم از رکیبت

8 دل من نمی شکیبد زجمال دوست زاهد تو که طالب بهشتی تو و وعده و شکیبت

9 من و رو برو و نقدا تو و انتظار فردا من و صحبت حبیبم تو و نسیه و نصیبت

10 بدر تو فیض آمد بامید آنکه یابد زعطای بیشمارت زنوال بی حسیبت