ای ذات پاکت از همه ماسوا، از قصاب کاشانی غزل 1

1 ای ذات پاکت از همه ماسوا، سوا وز درگه تو یافته هر بینوا، نوا

2 انعام توست بر همه خاص و عام، عام تشریف توست بر قد هر نارسا، رسا

3 گم‌گشتگان وادی جهل مرکبیم راهی ز روی مرحمت ای رهنما، نما

4 ما را چو حاصلی نبود غیر معصیت ای وای اگر دهی تو روز جزا، جزا

5 در دم چهار موجه دریای خون شود در کشتی‌ای که نیست در آن ناخدا، خدا

6 پنهان ز خلق تکیه زدن بر سر سریر بهتر ز طاعت به سر بوریا، ریا

7 قصاب خسته‌ دل به جناب تو کرده رو او را ببخش زین در دارالشفا، شفا