جوهر آبست و گوهرش از شاه نعمت‌الله ولی رباعی 217

1 ای آب حباب آب دریاب سرچشمهٔ این سراب دریاب

2 جامی و شراب و جسم و جانی این جام پر از شراب دریاب

1 در خرابات فنا ملک بقا داریم ما خوش بقای جاودانی زین فنا داریم ما

2 کشته عشقیم و جان در کار جانان کرده ایم این حیات لایزالی خونبها داریم ما

1 خوش حضوریست بزم ما دریاب هرچه می بایدت بیا دریاب

2 می جام فنا چه می نوشی ذوق خمخانهٔ بقا دریاب