ظهور بخشش حق را ذریعه بی سببی از غالب دهلوی غزل 86

1 ظهور بخشش حق را ذریعه بی سببی ست وگر نه شرم گنه در شمار بی ادبی ست

2 ز گیر و دار چه غم چون به عالمی که منم هنوز قصه حلاج حرف زیر لبی ست

3 رموز دین نشناسم درست و معذورم نهاد من عجمی و طریق من عربی ست

4 نشاط جم طلب از آسمان نه شوکت جم قدح مباش ز یاقوت باده گر عنبی ست

5 به التفات نیرزم در آرزو چه نزاع نشاط خاطر مفلس ز کیمیا طلبی ست

6 بود به طالع ما آفتاب تحت الارض فروغ صبح ازل در شراب نیم شبی ست

7 نه همپیالگی زاهدان بلای بود خوش ست گر می بی غش خلاف شرع نبی ست

8 هر آنچه درنگری جز به جنس مایل نیست عیار بی کسی ما شرافت نسبی ست

9 عبودیت نکند اقتضای خواهش کام دعا به صیغه امرست و امر بی ادبی ست

10 کسی که از تو فریب وفا خورد داند که بی وفایی گل در شمار بوالعجبی ست

11 میان غالب و واعظ نزاع شد ساقی بیا به لابه که هیجان قوت غضبی ست