در خوشاب را لبت سخت خوش از خاقانی شروانی غزل 186

1 در خوشاب را لبت سخت خوش آب می‌دهد نرگس مست را خطت خوب سراب می‌دهد

2 رشوه به چشم مست تو نرگس تازه می‌برد باژ به زلف شست تو عنبر ناب می‌دهد

3 دیده پرآب کرده‌ای رو که به دست غمزه‌ات هندوی دیده تیغ را بهر تو آب می‌دهد

4 طرفه‌تر آنکه طره‌ات سر ز خطت همی کشد پس به تکلف اندرو حسن تو تاب می‌دهد

5 ور ز خطت برون نهم پای ز بهر گردنم هم‌سر زلف سرکشت تاب طناب می‌دهد

6 بر سر کوی حسن تو پای دلم شکسته شد تا چو درنگ می‌کند جان به شتاب می‌دهد