دلی ز دور به صد رنگ می‌نمایندت از اسیر شهرستانی غزل 144

1 دلی ز دور به صد رنگ می‌نمایندت چو آب گشت دلت سنگ می‌نمایندت

2 تو مست باده نیرنگ و مطربان پرکار چه نغمه‌ها ز یک آهنگ می‌نمایندت

3 توکل تو بلند است و آرزو فربه قبای فقر از آن تنگ می‌نمایندت

4 دلت چو سخت ستم شد به اشک مظلومان حباب را گره سنگ می‌نمایندت؟

5 خبر ز خویش نداری و ساقیان فریب هزار جلوه به یک رنگ می‌نمایندت

6 چه وصله‌ها زده صحرا به چاک خرقه فقر ز بخیه کاری فرسنگ می‌نمایندت؟

7 اسیر سایه خُم‌های باده در مستی نشان مسند و اورنگ می‌نمایندت