روزی که گذر از جلال الدین محمد مولوی غزل 1564

1 روزی که گذر کنی به گورم یاد آور از این نفیر و شورم

2 پرنور کن آن تک لحد را ای دیده و ای چراغ نورم

3 تا از تو سجود شکر آرد اندر لحد این تن صبورم

4 ای خرمن گل شتاب مگذار خوش کن نفسی بدان بخورم

5 وان گاه که بگذری مینگار کز روزن و درگه تو دورم

6 گر سنگ لحد ببست راهم از راه خیال بی‌فتورم

7 گر صد کفنم بود ز اطلس بی‌خلعت صورت تو عورم

8 از صحن سرای تو برآیم در نقب زنی مگر که مورم

9 من مور توام تویی سلیمان یک دم مگذار بی‌حضورم

10 خامش کردم بگو تو باقی کز گفت و شنود خود نفورم

11 شمس تبریز دعوتم کن چون دعوت توست نفخ صورم