1 روزی که سر زلف چو چوگان داری آسیمه دلم چو گوی میدان داری
2 آن شب که همی رای به هجران داری آفاق به چشم من چو زندان داری
1 میساخت چو صبح لالهگون رنگ هوا با توبهٔ من داشت نمک جنگ هوا
2 هر لکهٔ ابرم چو عزائم خوانی در شیشه پری کرد ز نیرنگ هوا
1 ای باغ داد و بیضهٔ بغداد مرحبا دورانگه سپهر و سفرگاه انجمی
2 از نور و نور و سور و سرور و چراغ و باغ چرخ چهارمی نه که فردوس هشتمی
1 به دو میگون لب و پسته دهنت به سه بوس خوش و فندق شکنت
2 به زره پوش قد تیر وشت به کمانکش مژهٔ تیغ زنت
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به