آن روز که کردند به دل تخم از قصاب کاشانی غزل 170

1 آن روز که کردند به دل تخم وفا سبز شد درد فراوان و نگردید دوا سبز

2 دل را دگر از عکس خط لاله‌غذاران چون آینه گشته در و دیوار سرا سبز

3 آتش زده بر خشگ و تر هستی عاشق تا که به بر همچو گل سرخ قبا سبز

4 مور است فتاده گذرش بر شکرستان یا خضر خطت گشته لب آب بقا سبز

5 بس خرمی از خاطر احباب رمیده است طوطی نکند جلوه در آیینه ما سبز

6 خرم نشد از گریه و آهم دل ناشاد غم‌خانه ما را نکند آب و هوا سبز

7 قصاب شده خون تو پامال نگاری کانجا نتوانی شدن از بیم جفا سبز