1 نگذرد روزی که از اشک جهان پیمای من نگذرد صد نیزه بالا آب از بالای من
2 چرخ چون خواهد به زنجیر غمم سازد اسیر حلقه زنجیر سازد اول از بالای من
3 بهر آسایش شبی نگذاشت پهلو بر زمین آسمان از بس که سرگرم است در ایذای من
1 دوزم شکاف سینه چو دل جلوه گاه کرد خود هم به روز رشک نیارم نگاه کرد
2 دل خو به آه کرده بنوعی که روز وصل هرچند خواست در دلی گوید آه کرد
1 از صبوری لاف زد خون دل ناشاد ریز خار در آرامگاه صبر بی بنیاد ریز
2 من نخواهم رفت ازین در آتشم در زن بسوز وز برای امتحان خاکسترم بر باد ریز
1 نظام دین و دینا قره العین رسول الله که اندر رای رفعت آفتابی بود و گردونی
2 به صد افسون به دست آورده بودش عالم فانی اجل ناگاه در خواب عدم کردش به افسونی
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به