آن روز که شیر خوردم از از سنایی غزنوی رباعی 248

1 باز تابی در ده آن زلفین عالم سوز را باز آبی بر زن آن روی جهان افروز را

2 باز بر عشاق صوفی طبع صافی جان گمار آن دو صف جادوی شوخ دلبر جان دوز را

1 راه فقرست ای برادر فاقه در وی رفتنست وندرین ره نفس کش کافر ز بهر کشتنست

2 نفس اماره و لوامه‌ست و دیگر ملهمه مطمئنه با سه دشمن در یکی پیراهنست

1 ای کم شده وفای تو این نیز بگذرد و ا فزون شده جفای تو این نیز بگذرد

2 زین بیش نیک بود به من بنده رای تو گر بد شدست رای تو این نیز بگذرد