روزی که در دلم عشق از بابافغانی شیرازی غزل 147

1 روزی که در دلم عشق تو خانه ساخت سیل بلا بخانه ی صبرم روانه ساخت

2 نقاش قدرت آن رخ عابد فریب را آشوب روزگار و بلای زمانه ساخت

3 آن قطره ها که بر مژه ام خوشه بسته بود چشمم ز شوق لعل لبت دانه دانه ساخت

4 صد بار یاد کرد گلستان کوی تو بلبل که در حریم چمن آشیانه ساخت

5 خواب اجل گرفته من خسته را که دل شرح درازی شب هجران فسانه ساخت

6 شمشاد را که فاخته در طول بندگیست خواهد برای زلف تو مشاطه شانه ساخت

7 آن شهسوار گو مکش از غمزه تیغ کین چون کار عالمی بسر تازیانه ساخت

8 عاشق به یک نگاه تو ای ماه چارده کار هزار ساله درین آستانه ساخت

9 مطرب ز بهر گریه ی جانسوز اهل درد گفتار دردناک فغانی بهانه ساخت