روز وصلِ دوستداران یاد باد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 روز وصلِ دوستداران یاد باد یاد باد آن روزگاران، یاد باد
2 کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
3 گر چه یاران فارِغَند از یادِ من از من ایشان را هزاران یاد باد
4 مبتلا گشتم در این بند و بلا کوشش آن حق گزاران یاد باد
5 گر چه صد رود است در چشمم مُدام زنده رودِ باغِ کاران یاد باد
6 رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند ای دریغا رازداران یاد باد
معنی شعر:
به یاد روزگار خوش گذشته ، تداعی خاطرات یاران از دست داده ای راز پوش مهجور و خطاهای گذشته افسوس می خوری و احساس ملامت و تنهایی می کنی. بی جهت افسوس گذشته را مخور. زندگی را برخود و دیگران تلخ تر مکن. ایام از دست رفته با همه تلخی و شیرینی اش برایت تجربه ای خواهد بود. برای پویایی و انتخاب دست در آینده به یاد خداوند بپاخیز و با تلاش خود با مشکلات و سختی ها مبارزه کن.