1 مکش بر دیده ای خورشید خاک آن کف پا را مکن با خاک یکسان توتیای دیده ما را

2 بهر تاری ز جعد سنبلش دل بسته شیدایی صبا بر هم مزن جمعیت دلهای شیدا را

1 ماه من نخل قدت سرو خرامان منست سرو من ماه رخت شمع شبستان منست

2 می کند حال مرا هجر تو بد وصل تو خوش هجر تو درد من و وصل تو درمان منست

1 زبان خوشست که توحید حق کند به بیان اگر چنان نبود در دهان مباد زبان

2 زهی مکون کامل که هست در کونین رقم کشیده او نقش کاینا ما کان