آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1661

1 بود لقمان پیش خواجهٔ خویشتن در میان بندگانش خوارتن

2 می‌فرستاد او غلامان را به باغ تا که میوه آیدش بهر فراغ

1 بود شیخی دایما او وامدار از جوامردی که بود آن نامدار

2 ده هزاران وام کردی از مهان خرج کردی بر فقیران جهان

1 پس بگفت آن نو مسلمان ولی از سر مستی و لذت با علی

2 که بفرما یا امیر المؤمنین تا بجنبد جان بتن در چون جنین

1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو

2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو

1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند

2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند

1 در هر فلکی مردمکی می‌بینم هر مردمکش را فلکی می‌بینم

2 ای احول اگر یکی دو می‌بینی تو بر عکس تو من دو را یکی می‌بینم