1 محفل هستی به تحریک دلی آراستند دانه‌ای در شوخی آمد حاصلی آراستند

2 ذره تا خورشید بال‌افشان‌انداز فناست عرصهٔ امکان ز رقص بسملی آراستند

3 عقدهٔ‌ کار دو عالم دستگاه هوش بود بیخودان آسانی از هر مشکلی آراستند

4 دل غبار آورد و چشمی‌ گشت با نم آشنا غافلان هنگامهٔ آب وگلی آراستند

5 کعبه و بتخانه نقش مرکز تحقیق نیست هرکجاگم‌گشت ره سرمنزلی آراستند

6 قلزم دل را کناری در نظر پیدا نبود گرد حیرت جلوه‌گرشد ساحلی آراستند

7 ساده بود آیینهٔ امکان ز تمثال دویی مشق حق‌ کردند و فرد باطلی آراستند

8 بی‌نیازبها به توفان عرق داد احتیاج کز نم خجلت جبین سایلی آراستند

9 چون جرس از بسکه پیش‌آهنگ ساز وحشتیم گرد ما برخاست هرجا محملی آراستند

10 دست هر امید محکم داشت دامان دلی یاس تا بیکس نباشد بیدلی آراستند