کو قاصدی که نامه به باد از اسیر شهرستانی غزل 242

1 کو قاصدی که نامه به باد صبا برد تا گردم از قلمرو بال هما برد

2 هرکس به روی ما در چاک قفس گشود پیش درش تبسم گل التجا برد

3 یکچند هم به رغم فلک بیوفا شدم شاید به این وسیله کسی نام ما برد