کو قاصدی که نامه به باد صبا برد از اسیر غزل 242

1 سینه صاف است پیر ما خوشا احوال ما فال رحمت می گشاید نامه اعمال ما

2 سرعت پرواز ما را پرگشودن غفلت است ذره تا خورشید می خندد به استعلاج ما

1 ای گلشن از بهار خیال تو سینه‌ها برگ گل از طراوت نامت سفینه‌ها

2 هرجا غمت رواج دهد گوهر شکست بر سنگ خاره رشک برند آبگینه‌ها

1 اگر دنیا اگر عقبا علی بن ابیطالب اگر امروز اگر فردا علی بن ابیطالب

2 فروغ دیده وحدت صفای سینه کثرت بهشت خاطر دانا علی بن ابیطالب