آسودگی نصیب دل زار کس مباد! از قدسی مشهدی غزل 211

1 آسودگی نصیب دل زار کس مباد! مرهم وبال سینه افگار کس مباد!

2 بس دلشکسته‌ایم ز آسوده‌خاطری یا رب که عافیت پی آزار کس مباد!

3 شادم به کوچه‌گردی عالم چو آفتاب آسایشم ز سایه دیوار کس مباد!

4 شد زهد شیخ و برهمن آمد به راه عشق دل در گرو به سبحه و زنار کس مباد!

5 تا دل به خون خویش نغلتد، نمی‌شود این صید خون‌گرفته، گرفتار کس مباد!

6 قدسی ز غنچه دلت آتش علم کشید این گل، نصیب گوشه دستار کس مباد