1 رنگ اطوار ادب‌سنجان به قانون ریختند مصرع موج ‌گهر از سکئه موزون ریختند

2 کس به نیرنگ تبسمهای خوبان پی نبرد کز دم ‌تیغ حیا خون چه مضمون ریختند

3 بی‌نیازیهای خوبان میل قتل کس نداشت خشکسالی بر حنا زد کز هوس خون ریختند

4 آبرو چندان درین ایام شد داغِ‌تری کز خجالت ابرها باران به جیحون ریختند

5 خرمی در شش جهت فرش است از رنگ بهار اینقدر خون از دم تیغ ‌که ‌گلگون ریختند

6 شغل اسباب تعلق عالمی را تنگ داشت دست بر هم سوده گردی‌ کرد هامون ریختند

7 تا قیامت رنج خست می‌کشد نام لئیم زر به هرجا شد گران بر دوش قارون ریختند

8 تا شکست اعتبار خود سران روشن شود گرد چینی خانه‌ها از موی مجنون ریختند

9 تا بنای فتنهٔ بی‌پا و سر گیرد ثبات خاک ما بر باد می‌دادند گردون ریختند

10 با چکیدن‌، خون منصور مرا رنگی نبود جرعه‌ای در ساغر سرشار افزون ریختند

11 عشق غیر از عرض رسوایی ز ما چیزی نخواست راز این نه پرده ما بودیم بیرون ریختند

12 گوهری در قلزم اسرار می‌بستند نقش نقطه‌ای سر زد ز کلک بیدل اکنون ریختند