رنگ پر ریختهٔ الفت گلزار از بیدل دهلوی غزل 2319

1 رنگ پر ریختهٔ الفت گلزار توایم جسته‌ایم از قفس خویش و گرفتار توایم

2 خاک ما جوهر هر ذره‌اش آیینه‌گر است در عدم نیز همان تشنهٔ دیدار توایم

3 مرکز دیده و دل غیر تمنای تو نیست از نگه تا به نفس یک خط پرگار توایم

4 اشک و آه است سواد خط پیشانی شمع همه وا سوختهٔ سبحه و زنار توایم

5 پیش ازین ساغر الفت چه اثر پیماید می‌رویم از خود و در حیرت رفتار توایم

6 دامن عفو حمایتکدهٔ غفلت ماست خواب راحت نفس سایهٔ دیوار توایم

7 جنس موهوم هوس شیفتهٔ ارزش نیست قیمت ما همه این بس‌ که به بازار توایم

8 مست‌ کیفیت نازیم چه هستی چه عدم هر کجاییم همان ساغر سرشار توایم

9 خرده بر بیش و کم ذره نگیرد خورشید ای تو در کار همه ما همه بیکار توایم

10 ناله سامان جبین سایی اشک است اینجا بیدل عجز نوای ادب اظهار توایم