خود درشتی گر ببیند کور چشم و کور دل
- 1
- 2
- 3
1 خود درشتی گر ببیند کور چشم و کور دل خواه با او مردمی کن خواه با او کژدمی
2 هر که از بی‌چشم دارد مردمی و شرم چشم همچنان باشد که دارد چشم ز ارزن گندمی
3 مردمی کردن کی آید از خری کز روی طبع چشم او بی‌مردمست و جسم او بی‌مردمی
ادامه توضیحات شاعر