ضمیر پاک آن مرغ سخن ساز
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 ضمیر پاک آن مرغ سخن ساز چو این افسانه کردم پیشش آغاز
2 شد از حال دل پر دردم آگاه چو آتش گشت و شد با باد همراه
3 به خلوتگاه آن آرام جان رفت باستادی ز هر چشمی نهان رفت
4 باو از هر دری افسانه میگفت حکایت خوب و استادانه میگفت
5 ز من هر دم غمی تقریر میکرد ز دریائی نمی تقریر میکرد
6 چو رمزی زین حکایت یاد کردی سمنبر زان سخن فریاد کردی
7 بصنعت زین سخن دوری نمودی بدو آئین مستوری نمودی
ادامه توضیحات شاعر