ضمیر پاک آن مرغ سخن از عبید زاکانی عشاق‌نامه 10

1 ضمیر پاک آن مرغ سخن ساز چو این افسانه کردم پیشش آغاز

2 شد از حال دل پر دردم آگاه چو آتش گشت و شد با باد همراه

3 به خلوتگاه آن آرام جان رفت باستادی ز هر چشمی نهان رفت

4 باو از هر دری افسانه میگفت حکایت خوب و استادانه میگفت

5 ز من هر دم غمی تقریر میکرد ز دریائی نمی تقریر میکرد

6 چو رمزی زین حکایت یاد کردی سمنبر زان سخن فریاد کردی

7 بصنعت زین سخن دوری نمودی بدو آئین مستوری نمودی