شهر، بیم است کزین حسن پرآشوب از وحشی بافقی غزل 162

1 شهر، بیم است کزین حسن پرآشوب شود اینقدر نیز نباید که کسی خوب شود

2 در زمینی که به این کوکبه شاهی گذرد سر بسیار گدایان که لگد کوب شود

3 نشود هیچ کم از کوکبهٔ شاهی حسن یوسف ار ملتفت سجدهٔ یعقوب شود

4 خاک بادا به سر آن مژهٔ گرد آلود کش در آن کو نپسندند که جاروب شود

5 طلبش گر بکشند نیز مبارک طلبی‌ست طالبی را که کسی مثل تو مطلوب شود

6 من خود این مطلب عالی ز خدا می‌طلبم زین چه خوشتر که محب کشتهٔ محبوب شود

7 برو ای وحشی و بگذار صف آرایی صبر شوق لشکر شکنی نیست که مغلوب شود