1 مرغکی بانگی زد و لختی بجست سر بجنبانید و بر شاخی نشست

2 چون سلیمان بانگ آن مرغک شنود گفت میدانید تا او را چه بود

3 میکندبرشاخ از دنیا گله زار میگرید که چند از مشغله

4 کز همه دنیای عالم سوز من نیم خرما خوردهام امروز من

5 خاک بر دنیا که سودا میدهد چون منی را نیم خرما میدهد

6 چون زدنیا نیم خرما میبسست هرکه کرمان ملک خواهد ناکسست

7 هرکه او از دار دنیا پاک شد نور مطلق گشت اگرچه خاک شد

8 هرکه او دنیای دون را کم گرفت همچو صبح از صدق خود عالم گرفت