آن سینه که تیر از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 32

1 آن سینه که تیر ترا هدفست گنجینۀ معرفت و شرفست

2 دل گوهر نُه صدفست آری گر گوهر عشق ترا صدفست

3 آن سر که نرفته بچو کانت گرگوی زراست کم از خزفست

4 کی آن تن لایق قربانی است کاندر طلب آب و علفست

5 کوراست ز دیدار رخ تو آن دیده که باز بهر طرفست

6 از زمزمۀ عشق تو کراست گوشی که به نغمۀ چنگ و دفست

7 عمری که سرآمد در غم تو سرمایۀ خرمی و شعفست

8 یک دختر فکر که هست مرا بهتر ز دو صد پسر خلفست

9 دری که ز منطق مفتقر است پروردۀ آب و گل نجفست