بخت این کند که رای تو با از سعدی شیرازی غزل 271

1 دنیا نیرزد آنکه پریشان کنی دلی زنهار بد مکن که نکردست عاقلی

2 این پنج روزه مهلت ایام آدمی آزار مردمان نکند جز مغفلی

1 سروی چو تو می‌باید تا باغ بیاراید ور در همه باغستان سروی نبود شاید

2 در عقل نمی‌گنجد در وهم نمی‌آید کز تخم بنی آدم فرزند پری زاید

1 متقلب درون جامه ناز چه خبر دارد از شبان دراز

2 عاقل انجام عشق می‌بیند تا هم اول نمی‌کند آغاز

1 عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم یا گناهیست که اول من مسکین کردم

2 تو که از صورت حال دل ما بی‌خبری غم دل با تو نگویم که ندانی دردم

1 بگذشت و چه گویم که چه بر من بگذشت سیلاب محبتم ز دامن بگذشت

2 دستی به دلم فرو کن ای یار عزیز تا تیر ببینی که ز جوشن بگذشت