1 شمع آمد وگفت: جاودان افتادن به زانکه چو من به هر میان افتادن
2 از شهد چو موم نقره دور افتادم بر نقره ازین بِهْ نتوان افتادن
1 دوش ناگه آمد و در جان نشست خانه ویران کرد و در پیشان نشست
2 عالمی بر منظر معمور بود او چرا در خانهٔ ویران نشست
1 هر دیده که بر تو یک نظر داشت از عمر تمام بهره برداشت
2 سرمایهٔ عمر دیدن توست وان دید تو را که یک نظر داشت
1 طمع وصل تو مجالم نیست حصه زین قصه جز خیالم نیست
2 در فراق تو تشنه میمیرم کز لبت قطرهای زلالم نیست
1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند
2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند