شمع آمد و گفت: از عطار نیشابوری مختارنامه 82

1 دم مزن گر همدمی می‌بایدت خسته شو گر مرهمی می‌بایدت

2 تا در اثباتی تو بس نامحرمی محو شو گر محرمی می‌بایدت

1 عاشقی و بی نوایی کار ماست کار کار ماست چون او یار ماست

2 تا بود عشقت میان جان ما جان ما در پیش ما ایثار ماست

1 از قوت مستیم ز هستیم خبر نیست مستم ز می عشق و چو من مست دگر نیست

2 در جشن می عشق که خون جگرم ریخت نقل من دلسوخته جز خون جگر نیست

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند