شمع آمد و گفت: تا از عطار نیشابوری مختارنامه 6

1 غم بسی دارم چه جای صد غم است زانکه هر موییم در صد ماتم است

2 غم نباشد کانچه پیشان است و پس کم ز کم نبود نصیبم زان کم است

1 چون نیست هیچ مردی در عشق یار ما را سجاده زاهدان را درد و قمار ما را

2 جایی که جان مردان باشد چو گوی گردان آن نیست جای رندان با آن چکار ما را

1 هر که را ذره‌ای ازین سوز است دی و فرداش نقد امروز است

2 هست مرد حقیقت ابن‌الوقت لاجرم بر دو کون پیروز است

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند