شمع آمد وگفت: از عطار نیشابوری مختارنامه 92

1 شمع رویت را دلم پروانه‌ای است لیک عقل از عشق چون بیگانه‌ای است

2 پر زنان در پیش شمع روی تو جان ناپروای من پروانه‌ای است

1 اگر تو عاشقی معشوق دور است وگر تو زاهدی مطلوب حور است

2 ره عاشق خراب اندر خراب است ره زاهد غرور اندر غرور است

1 ندانم تا چه کارم اوفتادست که جانی بی قرارم اوفتادست

2 چنان کاری که آن کس را نیفتاد به یک ساعت هزارم اوفتادست

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند