1 مگر نسیم سحر بوی زلف یار منست که راحت دل رنجور بی‌قرار منست

2 به خواب درنرود چشم بخت من همه عمر گرش به خواب ببینم که در کنار منست

1 دیدار می‌نمایی و پرهیز می‌کنی بازار خویش و آتش ما تیز می‌کنی

2 گر خون دل خوری فرح افزای می‌خوری ور قصد جان کنی طرب انگیز می‌کنی

1 مشتاقی و صبوری از حد گذشت یارا گر تو شکیب داری طاقت نمانْد ما را

2 باری به چشم احسان در حال ما نظر کن کز خوان پادشاهان راحت بود گدا را

1 عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم یا گناهیست که اول من مسکین کردم

2 تو که از صورت حال دل ما بی‌خبری غم دل با تو نگویم که ندانی دردم

1 بگذشت و چه گویم که چه بر من بگذشت سیلاب محبتم ز دامن بگذشت

2 دستی به دلم فرو کن ای یار عزیز تا تیر ببینی که ز جوشن بگذشت