تیغ از میان بقصد من ناتوان از طبیب اصفهانی غزل 95

1 تیغ از میان بقصد من ناتوان مکش ور زانکه می کشی ز پی امتحان مکش

2 آمد بر استخوان چو مرا ناوکت مکن بر من جفا و ناوکم از استخوان مکش

3 یابند چون زبوی تو جان کشتگان تو تا نگذری بخاک شهیدان عنان مکش

4 ای شاخ گل که باد ترا سرکشی فزون زنهار سر ز تربیت باغبان مکش

5 ای گل زبلبلان چه کشی دامن از غرور دامن ز بلبلان کهن آشیان مکش

6 اینست اگر سلامت وارستگان خاک ای غرقه خویش را بکنار از میان مکش

7 جویای فیض از در یک آستانه باش هر دم خروش بر در هر آستان مکش

8 چون نیست مصلحت که شود فاش راز عشق گر آگهی تو پرده زر از نهان مکش

9 گر دل ترا بکعبه مقصود می کشد دست طلب ز دامن پیر مغان مکش

10 آن به که هیچکس نشناسد ترا طبیب بیهوده رنج از پی نام و نشان مکش